تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی جیره بر شاخص های رشد و راندمان غذا در هامور خال دار جوان epinephelus coioides

Authors

جاسم غفله مرمضی

j. marammazi پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، اهواز، صندوق پستی: 866-61645 اسماعیل پقه

e. pagheh پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، اهواز، صندوق پستی: 866-61645 زهره مخیر

z. mokhaiier موسسه تحقیقات علوم شیلاتی تهران صندوق پستی: 6116-14155

abstract

به منظورتعیین پروتئین و انرژی مورد نیاز ماهی هامور معمولی epinephelus coioides در مرحله انگشت قدی, 9 جیره غذایی نیمه خالص حاوی سه سطح پروتئین خام (40، 50 و 60 درصد) و سه سطح انرژی قابل هضم (16,14 18و کیلوژول بر گرم)، در یک سیستم آب در گردش (2 لیتر بر دقیقه ) با متوسط (±انحراف معیار) دمایی 11/1±32/24 درجه سانتیگراد برای 8 هفته آزمایش شد. سه تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد که هر تکرار 20 عدد ماهی با میانگین (± انحراف معیار) (4/0±79/16 گرم) در مخازن پلی اتیلینی حدود 300 لیتری ذخیره سازی و روزانه دوبار تا حد سیری تغذیه می شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بازماندگی, شاخص کبدی و شاخص وضعیت به صورت معنی داری تحت تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی قرار نمی گیرد. اما پارامتر های کارایی رشد, بازده غذایی و پروتئینی, ضریب تبدیل غذایی و دریافت غذای روزانه به طور معنی داری تحت تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی قابل هضم قرار گرفته اند. جیره شماره 5 (50 درصد و انرژی قابل هضم 16کیلوژول بر گرم ( مناسب ترین جیره بود و بهترین میزان کارایی رشد, بازده غذایی و پروتئین را در بین جیره های آزمایش شده نشان داد. مقدار ظاهری استفاده از پروتئین خالص (anpu) در بین سطوح مختلف پروتئین و انرژی قابل هضم اختلاف معنی داری نداشت. میزان چربی, رطوبت و خاکستر ترکیبات بدن تحت تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی قرار گرفت. چربی بدن ماهی با افزایش سطح انرژی افزایش و رطوبت و خاکستر لاشه کاهش یافتند. پروتئین لاشه تحت تاثیر سطوح مختلف انرژی جیره غذایی قرار نگرفت, اما با افزایش پروتئین جیره غذایی از 40 به 50 درصد در سطوح ثابت انرژی به طور معنی داری افزایش یافت. این مطالعه نشان داد که ماهی هامور معمولی e. coioides بهترین رشد را در جیره غذایی حاوی پروتئین 50 درصد، انرژی قابل هضم 16 کیلوژول برگرم و با نسبت پروتئین به انرژی قابل هضم، 25/31 میلی گرم بر کیلوژول دارند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی جیره بر شاخص های رشد و راندمان غذا در هامور خال‌دار جوان Epinephelus coioides

به منظورتعیین پروتئین و انرژی مورد نیاز ماهی هامور معمولی Epinephelus coioides در مرحله انگشت قدی, 9 جیره غذایی نیمه خالص حاوی سه سطح پروتئین خام (40، 50 و 60 درصد) و سه سطح انرژی قابل هضم (16,14 18و کیلوژول بر گرم)، در یک سیستم آب در گردش (2 لیتر بر دقیقه ) با متوسط (±انحراف معیار) دمایی 11/1±32/24 درجه سانتیگراد برای 8 هفته آزمایش شد. سه تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد که هر تکرار 20 عدد ...

full text

تاثیر نوکلئوتید جیره بر برخی شاخص‌های رشد و بقاء ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides)

این پژوهش در تابستان سال1387 در کارگاه تکثیر میگوی پارس آبزیستان در استان بوشهر (شهر دلوار) به مدت 10 هفته (2 هفته سازگاری و 8 هفته پرورش) انجام گرفت. تاثیر نوکلئوتید جیره در 5 سطح غذایی صفر، 15/0، 25/0، 35/0 و 5/0 درصد از جیره بر شاخص های رشد، بقاء و ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides) با وزن میانگین آغازین 29/0±70/10 گرم و در مخازن 300 لیتری با تراکم ذخیره سازی 15 قطعه ماهی با سه تکرار د...

full text

اثر سطوح مختلف نوکلئوتید جیره بر ترکیب لاشه ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides)

با توجه به اهمیت مطالعات مربوط به امکان سازگاری و توسعه پرورش ماهیان دریایی با ارزش نظیر هامور معمولی در کشور و نیز نقش مستقیم نوکلئوتیدها بعنوان عوامل تاثیرگذار بر ترکیب شیمیایی بدن در این گونه ارزشمند، پژوهش حاضر در تابستان سال 1387 در کارگاه تکثیر میگوی پارس آبزیستان استان بوشهر به مدت 10 هفته (شامل 2 هفته سازگاری و 8 هفته پرورش) انجام پذیرفت. اثر نوکلئوتید جیره در 5 سطح غذایی صفر، 15/0، 25/...

full text

اثر سطوح مختلف نوکلئوتید جیره بر ترکیب لاشه ماهی هامور معمولی (epinephelus coioides)

با توجه به اهمیت مطالعات مربوط به امکان سازگاری و توسعه پرورش ماهیان دریایی با ارزش نظیر هامور معمولی در کشور و نیز نقش مستقیم نوکلئوتیدها بعنوان عوامل تاثیرگذار بر ترکیب شیمیایی بدن در این گونه ارزشمند، پژوهش حاضر در تابستان سال 1387 در کارگاه تکثیر میگوی پارس آبزیستان استان بوشهر به مدت 10 هفته (شامل 2 هفته سازگاری و 8 هفته پرورش) انجام پذیرفت. اثر نوکلئوتید جیره در 5 سطح غذایی صفر، 15/0، 25/...

full text

تاثیر نوکلئوتید جیره بر بر‌خی شاخص‌های رشد و بقاء و ترکیب لاشه ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides)

چکیده این پژوهش در تابستان سال1387 در کارگاه تکثیر میگوی پارس آبزیستان در استان بوشهر (شهر دلوار) به مدت 10 هفته (2 هفته سازگاری و 8 هفته پرورش) انجام شد. تاثیر نوکلئوتید جیره در 5 سطح غذایی صفر، 15/0، 25/0، 35/0 و 5/0 درصد از جیره بر شاخص­های رشد، بقاء و ترکیب عضله بچه ماهی هامور معمولی (Epinepheluscoioides)با وزن متوسط آغازین 29/0±70/10 گرم و طول 14/0± 8/47...

full text

تاثیر نوکلئوتید جیره بر رشد و ترکیب اسیدهای چرب هامور پرورشی (epinephelus coioides)

تاثیر نوکلئوتید جیره در 5 سطح صفر، 15/0، 25/0، 35/0 و 5/0 درصد با 3 تکرار روی بچه ماهی هامور معمولی (epinepheluscoioides) با وزن اولیه 29/0±70/10 گرم به­ مدت 10 هفته بررسی شد. نتایج بیانگر بهبود شاخص های رشد ماهی با افزودن نوکلئوتید به جیره غذایی بود. حداکثر شاخص های رشد در تیمار 35/0 درصد با اختلاف معناداری در افزایش وزن بدن، متوسط وزن ثانویه و فاکتور وضعیت نسبت به دیگر سطوح مشاهده شد (05/0>p)...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
علمی شیلات ایران

جلد ۲۱، شماره ۴، صفحات ۴۱-۵۶

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023